Ժողովրդական պաշտպանի դիմումի հիման վրա ԵԱՀԿ/ԺՀՄԻԳ-ը գնահատել է «Հավաքների և դրսևորումների մասին» օրենքում, «Վարչական իրավախախտումների վերաբերյալ» և «Քրեական օրենսգրքում» փոփոխությունների համապատասխանությունը մարդու իրավունքների միջազգային չափանիշներին։ ԵԱՀԿ/ԺՀՄԻԳ-ի հրապարակած եզրակացությունը բավական քննադատական ​​է և վկայում է վերոհիշյալ օրենսդրական փոփոխությունների անհամապատասխանության մասին Մարդու իրավունքների և հիմնարար ազատությունների պաշտպանության մասին եվրոպական կոնվենցիայի և Քաղաքացիական և քաղաքական իրավունքների մասին միջազգային դաշնագրի հետ։

Ինչպես նշվում է եզրակացության մեջ, խաղաղ հավաքներին նպաստելու պետության դրական պարտավորությունը պետք է արտացոլվի օրենսդրական դաշտում և համապատասխան պրակտիկաներում: Այս իրավունքի սահմանափակումները դիտարկելիս, այն կշռադատելով այլ իրավունքների և ավելի լայն հանրային շահերի դեմ, պետությունը պետք է առաջնահերթություն տա դրա առաջմղումը, քան անհարկի և անհամաչափ սահմանափակումները:

ԵԱՀԿ/ԺՀՄԻԳ-ի զեկույցում նշվում է, որ որոշ նոր օրենսդրական փոփոխություններ, ինչպիսիք են ինքնաբուխ բողոքների անհապաղ ծանուցման պարտավորության ներդրումը, փակ տարածքներում և շենքերում առանց սեփականատիրոջ գրավոր համաձայնության բողոքի ակցիաների անցկացման ընդհանուր արգելքը, ժամանակավոր շինությունների կառուցման արգելքը, դեմքը դիմակով ամբողջությամբ ծածկելու արգելքը, խիստ վարչական և քրեական պատժամիջոցները: ԵԱՀԿ/ԺՀՄԻԳ-ը նաև նշում է, որ անհամաչափ պատժամիջոցներն ինքնին կարող են բավարար լինել խաղաղ հավաքների իրավունքի խախտում հաստատելու համար:

Եզրակացության համաձայն՝ հավաքներն արգելելու այլ հիմքերը պետք է վերանայվեն կամ առնվազն ավելի ուշադիր և նեղ ձևակերպվեն՝ ապահովելու համար, որ դրանք լինեն հստակ սահմանված, խիստ անհրաժեշտ, համաչափ և անհամաչափորեն չազդեն խաղաղ հավաքների իրավունքի իրականացման վրա։

Ինչպես ասվում է ԵԱՀԿ/ԺՀՄԻԳ-ի եզրակացության մեջ, «Հավաքների և դրսեւորումների մասին» օրենքի խախտման համար վարչական կալանքը որպես պատժամիջոց պետք է վերացվի, իսկ տուգանքների չափը պետք է էապես կրճատվի, հատկապես չնչին խախտումների դեպքում՝ ապահովելու դրանց համաչափությունը պատճառված վնասի նկատմամբ։