Ամեն տարի հոկտեմբերի 10-ին նշվում է Անօթևանների միջազգային օրը, որի նպատակն է ուշադրություն հրավիրել հասարակության հատկապես խոցելի խմբի՝ անօթևանների մարտահրավերների վրա։

Բոլոր մարդիկ ունեն ապահով, խաղաղ և արժանապատիվ կենսապայմանների իրավունք։ Վրաստանի Ժողովրդական պաշտպանը տարիներ շարունակ հատուկ ուշադրություն է դարձնում այդ իրավունքի իրացման վերահսկողությանը։

Վրաստանում մենք ունենք բազմաթիվ մարտահրավերներ և խնդիրներ՝ կապված անօթևանների իրավական վիճակի հետ։ Մինչ օրս չկա անօթևան անձի լիարժեք իրավական սահմանում և համապատասխան բնակարանային իրավունքի իրացման համար անհրաժեշտ շրջանակային օրենսդրություն, անօթևանների պետական ​​ռազմավարություն և համապատասխան գործողությունների ծրագիր։ Անօթևան անձին համարելու մունիցիպալ չափորոշիչները չեն համապատասխանում համապատասխան բնակարանային իրավունքի միջազգային չափանիշներին: Տեղական իշխանությունների կողմից անօթևան մարդկանց կարիքներին արձագանքելուն ուղղված միջոցառումները համարժեք չեն և համաչափ չեն մարտահրավերների մասշտաբին: Մունիցիպալիտետների բյուջեներում մոբիլիզացված միջոցները, որոնք շատ դեպքերում ծածկում են բնակարանների վարձավճարը, անբավարար են և ամբողջությամբ չեն կարող ծածկել անօթևանների խմբերը, իսկ որոշ համայնքներում նման նպատակային ծրագրեր ընդհանրապես չկան։ Կենտրոնական և տեղական տվյալների բազաների բացակայությունը հանգեցնում է համընդհանուր սոցիալական ծրագրերից դրանց բացառմանը, խոցելի խմբի ճշգրիտ պատկերի բացակայությանը և մարտահրավերներին հարմարեցված միջոցառումների պլանավորման անհնարինությանը:

Այս օրվա կապակցությամբ Վրաստանի Ժողովրդական պաշտպանը հատուկ զեկույց է ներկայացնում հանրությանը, որը հիմնված է երկրի 6 քաղաքների[1] անօթևանների սոցիալական բնակարաններում անցկացված մոնիտորինգի արդյունքների վրա։ Ստուգման արդյունքում առանձնապես սուր իրավիճակ է բացահայտվել [2]Գորիի, Օզուրգեթիի և Քութայիսիի բնակավայրերում։ Անբնակելի շենքերը, կոյուղու և ջրահեռացման համակարգի աշխատանքը, շենքում աղտոտված օդը և պատշաճ օդափոխության բացակայությունը, մշտական ​​աղմուկը և մասնավոր միջավայրի բացակայությունը մոնիտորինգի արդյունքում բացահայտված խնդիրների թերի ցանկն են։

Ժողովրդական պաշտպանը հույս է հայտնում, որ կենտրոնական և տեղական իշխանությունները կսկսեն աշխատել երկրում անօթևանության բոլոր ձևերի աստիճանական, անդառնալի և վերջնական վերացման ուղղությամբ՝ որպես սոցիալական իրավունքների աշխատանքային օրակարգի առաջնահերթություն։

[1] Թբիլիսի, Քութայիսի, Բաթումի, Զուգդիդի, Գորի և Ռուսթավի:

[2] Հասանելի է հղումով https://bit.ly/3SZsJEF (վերջին անգամ դիտվել է 7.10.22)