16 տարի է անցել 2008 թվականի օգոստոսյան ռուս-վրացական պատերազմից։ Չնայած այն հանգամանքին, որ երկրում այլևս ակտիվ զինված գործողություններ չեն իրականացվում, օկուպացված տարածքներում բնակվող էթնիկ վրացի, օս և աբխազ բնակչությունը դեռ սուր է ապրում պատերազմի կործանարար հետևանքները։ Ծանր է նաև ներքին տեղահանվածների վիճակը։

Հատկապես մտահոգիչ են կյանքի իրավունքի ապօրինի խախտման փաստերը: Սա ցույց է տալիս 2023 թվականին օկուպացիոն ռեժիմի կողմից Թամազ Գինթուրիի սպանությունը։[1] Առայժմ չեն պատժվել 2014-ին Դավիթ Բաշարաուլիի, 2016-ին Գիգա Օթտոզորիայի, 2018-ին Արչիլ Տատունաշվիլիի և 2019-ին Իրակլի Կվարացխելիայի սպանություններին անմիջականորեն մասնակցած օկուպացիոն ռեժիմների ներկայացուցիչները, ինչի համար պատասխանատու է Ռուսաստանի Դաշնությունը։[2]

Ամենակարևոր մարտահրավերը մնում է օկուպացված շրջաններում մայրենի լեզվով կրթության առկայությունը, ինչի պատճառով երկու մարզերում էլ տարեցտարի նվազում է աշակերտների թիվը։ Վրացերենով ուսումը շարունակելու համար ծնողները պետք է լքեն իրենց մշտական ​​բնակության վայրը և երեխաներին տեղափոխեն կենտրոնական կառավարության կողմից վերահսկվող տարածքի դպրոցներ։

Օկուպացիոն ռեժիմը դեռ շարունակում է այսպես կոչված Սահմանը ապօրինի հատելու համար մարդկանց ապօրինի ձերբակալելու և բանտարկելու պրակտիկան, ինչպես օկուպացված Աբխազիայի, այնպես էլ օկուպացված Ցխինվալի շրջանի ուղղությամբ, որը ծանր դրության մեջ է դնում օկուպացիոն գծի երկու կողմի տեղացիներին։

Անօրինական, այսպես կոչված Սահմանամերձության պատճառով սեփականության իրավունքի ոտնահարումը շարունակում է ամենօրյա մարտահրավեր մնալ օկուպացիոն գծին մոտ ապրող բնակչության համար։ Օկուպացիոն ռեժիմը փորձում է նշված անօրինական գործընթացը ներկայացնել որպես պետական ​​սահմանի գծում եւ հաստատել օկուպացված շրջանների որպես ինքնուրույն սուբյեկտներ։

Օկուպացիոն ռեժիմի կողմից իրականացվող նմանատիպ անօրինական գործողությունները կոպտորեն խախտում են օկուպացված տարածքներում բնակվող բնակչության իրավունքները։

Վրաստանի Ժողովրդական պաշտպանը կոչ է անում Վրաստանի իշխանություններին, օգտագործելով բոլոր միջազգային մեխանիզմները և միջազգային հանրության ներգրավմամբ, ուժեղացնել ճնշումը օկուպացված շրջաններում բնակվող մարդկանց իրավունքների պաշտպանության համար և ջանք չխնայել երկխոսությունն ընդլայնելու և արհեստականորեն բաժանված հասարակության միջեւ կապերը ամրապնդելու համար։

[1] Վրաստանի Ժողովրդական պաշտպանի 2023 թվականի նոյեմբերի 6-ի հայտարարությունը: Տեղեկատվությունը հասանելի է կայքում. https://rb.gy/u1ivza [08/08/2024]/

[2] Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանի 2021 թվականի հունվարի 21-ի որոշումը, որը միանշանակ հաստատեց Ռուսաստանի Դաշնության արդյունավետ վերահսկողությունը Վրաստանի կողմից չվերահսկվող տարածքների նկատմամբ և Ռուսաստանին պատասխանատվության ենթարկեց տեղում մարդու իրավունքների խախտումների համար։ Տեղեկատվությունը հասանելի է կայքում. https://shorturl.at/tCVZ6 [08/08/2024]