Ինչպես հանրությանը հայտնի է, Վրաստանի խորհրդարանը վերջին շաբաթվա ընթացքում ընդունել է օրենսդրական կարևոր փոփոխություններ, որոնցից մի քանիսը, Ժողովրդական պաշտպանի գնահատմամբ, չեն համապատասխանում մարդու իրավունքների պաշտպանության չափանիշներին։ Նշենք, որ չնայած օրենսդրական փոփոխությունների էական բնույթին, օրենսդրական այս գործընթացն իրականացվել է արագացված կարգով, առանց շահագրգիռ հանրության կամ ոլորտի համապատասխան մասնագետների ներգրավման, ինչը հիմնականում վնասում է օրենսդրական գործընթացին և ողջունելի չէ։

Ինչ վերաբերում է իրականացված օրենսդրական փոփոխությունների բովանդակությանը, ապա Վրաստանի խորհրդարանը քննարկել է «Հանրային ծառայության մասին» Վրաստանի օրենքում փոփոխությունները։ Թեև Իրավական հարցերի հանձնաժողովը կիսել է Ժողովրդական պաշտպանի կողմից հանձնաժողովի վերանայման ժամանակ առաջին լսումների ժամանակ վերակազմակերպման հիմքերի վերաբերյալ ներկայացված կարծիքները, ցավալի է, որ վերջնականապես ընդունված օրենսդրական նախագծով վերակազմակերպման պատճառով հանրային ծառայությունից ազատված անձինք այլևս իրավունք չունեն պետական ​​ծառայությունում վերականգնում պահանջելու, ինչը նրանց անհավասար դրության մեջ կդնի այլ հիմքերով աշխատանքից ազատված պաշտոնյաների հետ։

Բացի այդ, երկրորդ ընթերցման ժամանակ ներկայացվեցին նոր փոփոխություններ, ըստ որոնց՝ առաջնային կառուցվածքային ստորաբաժանման ղեկավարը և նրա տեղակալն այլևս չեն համարվի պրոֆեսիոնալ քաղաքացիական ծառայողներ, նրանց նշանակումը կիրականացվի վարչական պայմանագրով, ինչը էապես նվազեցնում է այդ անձանց աշխատանքային իրավունքները և հակասում է բուն քաղաքացիական ծառայության սկզբունքներին, ինչպիսիք են կարիերայի առաջընթացի, վաստակի և կայունության վրա հիմնված աշխատանքը: Միևնույն ժամանակ, այս կարգավորումները կտարածվեն Վրաստանի Հանրային իրավունքի իրավաբանական անձանց, նմանատիպ մակարդակով աշխատող անձանց վրա։

Նույն շաբաթ օրենքում փոփոխություններ կատարվեցին ցույցերի ժամանակ դիմակ կրելու արգելքի մասին։ Թեև շատ արևմտյան երկրներ գիտեն նման սահմանափակումներ, շատ դեպքերում թե՛ այդ երկրների օրենսդրությունը, թե՛ մարդու իրավունքների միջազգային չափանիշները և թե՛ Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանի պրակտիկան ցույց են տալիս, որ այդ արգելքն անվերապահ և ամբողջական չէ: Այս դեպքում կարևոր է, որ օրենսդրությունը հավասարակշռություն պահպանի խոսքի ազատության և անվտանգության պաշտպանության շահերի միջև։

Փոփոխություններ են կատարվել նաև «Վարչական իրավախախտումների վերաբերյալ օրենսգրքում», ըստ որի էապես բարձրացվել են արդեն իսկ հաստատված անհատական ​​իրավախախտումների համար տուգանքները և որոշ դեպքերում նշանակվել է լրացուցիչ վարչական ազատազրկում։ Հաշվի առնելով Վրաստանի բնակչության ֆինանսական վիճակը՝ սա կարող է ծանր բեռ լինել անհատների համար։