Հունիսի 1-ը երեխաների պաշտպանության միջազգային օրն է, որն առանձնահատուկ նշանակություն ունի երեխայի իրավունքների մասին իրազեկման գործընթացում։ Այս օրը պետք է խոսել երկրում երեխաների պաշտպանության տեսանկյունից ստեղծված վիճակի և այս վիճակի բարելավման գործում մեզանից յուրաքանչյուրի դերի մասին։

Մենք չենք կարող անտեսել այն փաստը, որ ոչ մի երեխա չպետք է փորձի իր վրա պատերազմի ողբերգական հետևանքները: Ուկրաինայում շարունակվող ռազմական գործողությունները խլել են հարյուրավոր երեխաների կյանքեր, բազմաթիվ վիրավորներ են թողել, ծնողներ կորցրել, ստիպված են եղել լքել իրենց տները և ավելի քան երեք ամիս է, ինչ պայքարում են պատերազմական տրավմայի դեմ: Ուստի այս տարի հատկապես կարևոր է արդյունավետ քայլեր ձեռնարկել Վրաստանում ուկրաինական պատերազմից տուժած երեխաներին և փախստականներին աջակցելու, անվտանգ միջավայր ապահովելու և նրանց ընտանիքների ամրապնդման համար։

Իրենց հերթին Վրաստանում տարիներ շարունակ սրված են մանկական աղքատության, երեխաների նկատմամբ բռնության, վերականգնողական, աջակցող ծառայությունների և երեխաների համար բարենպաստ միջավայրի բացակայության խնդիրները, որոնք պահանջում են հիմնարար փոփոխություններ և պետության կողմից համակարգված գործողություններ:

Երկրի գլխավոր մարտահրավերներից մեկը շարունակում է մնալ մանկական աղքատության աճող տեմպերը։ Մասնավորապես, նախորդ տարվա համեմատ «Սոցիալապես անապահով ընտանիքների միասնական բազայում» ընդգրկված երեխաներ ունեցող ընտանիքների թիվն աճել է 28%-ով, իսկ ծրագրում ընդգրկված անչափահասների թիվը հասել է 235 252-ի։ Այնուամենայնիվ, երկրում գործող ծրագրերը դեռևս չեն կարողանում երկարաժամկետ աջակցություն տրամադրել աղքատության մեջ ապրող ընտանիքներին և չեն նպաստում նրանց սոցիալական գործառույթների բարձրացմանը: Նույնիսկ պետությունում դեռևս չկա մանկական աղքատության և մանկական աշխատանքի նվազեցման արդյունավետ ռազմավարություն և մեխանիզմ։

Նաև, չնայած նրան, որ խոշոր տեսակի ռեզիդենտալ հաստատություններում երեխայի վրա պետական խնամքի ​​իրականացումը սկզբունքորեն հակասում է երեխայի իրավունքների հիմնարար սկզբունքներին և կործանարար ազդեցություն է ունենում դեռահասների վրա, երկրում գործում են երեք այդպիսի հաստատություններ և չկա դրանց ապաինստիտուցիոնալացման հատուկ ծրագիր։

Երեխաների պաշտպանության այս և շատ այլ մարտահրավերներին դիմակայելու համար կարևոր է մի կողմից բարձրացնել հանրային իրազեկությունը և ժամանակին և համակարգված գործողություններ իրականացնել պետական ​​մարմինների կողմից, որոնք երեխայի լավագույն շահերին հարմարեցված անհատական ​​մոտեցմամբ ապահովում են տարբեր կարիքներով, այդ թվում՝ աղքատության մեջ ապրող երեխաների և նրանց ընտանիքների հզորացում:

Ուստի երկրում երեխայի իրավունքների պատշաճ պաշտպանությունն ապահովելու համար անհրաժեշտ է.

• Բարձրացնել երեխաների բարեկեցության աջակցության ծրագրերի և ծառայությունների արդյունավետությունը, մշակել լրացուցիչ նպատակային ծրագրեր և ապահովել դրանց աշխարհագրական հասանելիությունը
• Ապաինստիտուցիոնալացման գործընթացի ժամանակին և արդյունավետ կառավարում, որի շրջանակներում յուրաքանչյուր երեխայի կապահովվի ընտանիքին ամենամոտ և անվտանգ միջավայրը