5 iyul hadisəsi ilə bağlı yoxlamanın nəticələri
Xalq Müdafiəçisi 5 iyul işinin istintaqını səmərəsiz hesab edir. Prokurorluq cinayətkar qrupun təşkilinə və ona rəhbərlik etdiyinə görə heç kəsi məsuliyyətə cəlb etməyib, məhkəməyə çıxarılan işlər üzrə qəbul edilmiş qərarlar ziddiyyətli, konkret hallarda isə əsassızdır.
5 iyul 2021-ci il tarixində Xalq Müdafiəçisinin Aparatı “Tbilisi Pride” aksiyasının iştirakçıları tərəfindən törədilmiş zorakılıq faktlarının araşdırılması və məhkəmə prosesinin gedişini öyrənib; Ümumilikdə üç cinayət işi üzrə Tbilisi Şəhər Məhkəməsi Mülki Məcəllənin müxtəlif maddələri ilə 20 nəfərə hökm çıxarıb.
Qeyd olunan 20 nəfərdən digər maddələrlə yanaşı, yalnız 6 nəfər qrup zorakılığında iştirakda təqsirli bilinib, qalan 14 nəfər isə qrup zorakılığında iştirakda ittiham olunma epizodu üzrə məhkəmə tərəfindən bəraət alıb (digər maddələrdə nəzərdə tutulmuş cinayətlər).
Öyrənilmiş iş materiallarından görünür ki, 5 iyul işi üzrə aparılan istintaq hərtərəfli və vaxtında aparılması baxımından səmərəli istintaq standartlarına cavab vermir. Ekspertiza gec aparılıb, maddi sübut gec əldə edilib.
Prokurorluğun Xalq Müdafiəçisinin təklifini nəzərə almaması və qrup zorakılığını təşkil etməkdə və yönləndirməkdə konkret şəxsi ittiham etməməsi məhkəmənin qrup zorakılığı ittihamı ilə 14 nəfərə bəraət qazandırmasının əsas səbəbi oldu.
Prokurorluq mülkiyyət hüququnun pozulması ilə bağlı ayrı-ayrı hallara da məhəl qoymayıb və belə faktlarla bağlı müvafiq ittiham irəli sürülməyib.
Ardıcıl olmayan təcrübə də aşkar edilib, xüsusən də bir işdə məhkəmə qrup zorakılığında iştiraka görə 6 nəfəri məhkum edərkən prokurorluq tərəfindən təqdim edilmiş sübutları qrup zorakılığının mövcudluğunu müəyyən etmək üçün yetərli hesab edib, digər hallarda isə sözügedən yanaşma tətbiq edilməyib və 14 nəfərə bəraət verilib. Baxmayaraq ki, prokurorluq bütün şəxslərlə bağlı oxşar sübutlar təqdim edib.
Prokurorluğun əsas çatışmazlıqlarından biri qrup zorakılığının təşkilatçısı və ya liderinin ittiham olunmaması hesab edilməlidir.
Məhkəmə cəzanın fərdiləşdirilməsi prinsipini də pozmuş, cəza təyin edilərkən konkret şəxslərin keçmişdə törətdikləri cinayət faktlarını və onların şəxsiyyətini nəzərə almamışdır.